Obecne wydawnictwo jest już piątą publikacją, analizującą tendencje stylistyczne we współczesnym wzornictwie w kontekście ich zastosowania w projektowaniu unikatowej biżuterii z bałtyckim bursztynem.
Rok 2013 obfitował w wiele ważnych wydarzeń kulturalnych organizowanych przez stowarzyszenie Ukraiński Świat Bursztynu. Po uruchomieniu wydobycia bursztynu z dwóch złóż w Klesowie i Wołodymircu, nadszedł czas na podjęcie działań promocyjnych.
Zainspirowanie bursztynem projektantów z całego świata, którzy nigdy nie wykorzystywali w swojej twórczości tej szlachetnej żywicy, to podstawowe założenie międzynarodowych warsztatów bursztynniczych, które odbywają się w Gdańsku od 2009 roku.
Polska ma ambicje utrzymać pozycję lidera na międzynarodowym rynku bursztynniczym, który choć niszowy, ciągle ma swoich amatorów w ponad 50 krajach świata.
Geologiczne zasoby złóż bursztynu w Polsce wg. danych z końca 2011 r. wynoszą 1118 t (Szufilcki i in., red., 2012), są to złoża występujące w osadach holoceńskich, plejstoceńskich i paleogeńskich.
Zarząd przedsiębiorstwa państwowego Kaliningradzki Kombinat Bursztynowy opublikował nowy cennik surowego bursztynu, obowiązujący w transakcjach zawartych po 1 sierpnia 2011 roku. Zawiera on 61 pozycji klasyfikacyjnych, dwa razy więcej niż poprzednio obowiązujący z roku 2005., w którym były 32 pozycje. Tendencja doprecyzowania zasad selekcji surowca ma na celu wykorzystanie różnych jego cech jakościowych, pożądanych przez odbiorów, do uzyskania możliwie najwyższych cen zbytu.
Choć Ukraina posiada własne złoża surowca bursztynowego, dopiero od kilku lat tworzone są fundamenty dla funkcjonowania branży bursztynniczej w tym kraju.
Wielokrotnie zapowiadana liberalizacja przepisów dotyczących bursztynu stała się faktem: ukraiński parlament bezwzględną większością głosów przyjął nową ustawę „O bursztynie”. Jakie będzie miała ona skutki dla ukraińskiego i polskiego rynku bursztynu?
Pod naciskiem poleskich władz samorządowych powoli postępuje liberalizacja wydobycia i obrotu bursztynem w Ukrainie. Jeżeli planowana reforma się powiedzie, wpłynie to na rozwój tamtejszego jubilerstwa i ograniczenie strumienia przemytu surowca do Polski, co bez wątpienia odczują na własnej skórze polscy bursztynnicy.
Ogłoszenie niepodległości Ukrainy wywołało znaczny wzrost zainteresowania problemem wydobycia bursztynu. Rozporządzeniem prezydenta już w roku 1992 wyłączne prawo gospodarowania bursztynem zostało przyznane państwu. W roku 1993 powołano do życia przedsiębiorstwo państwowe UKRBURSZTYN w Równem z zadaniem wydobycia i przetwórstwa bursztynu.
Kilka kolejnych prywatyzacji i reprywatyzacji Kaliningradzkiego Kombinatu Bursztynowego nie tylko nie zapobiegły permanentnym stratom w działalności gospodarczej tej firmy, lecz przyniosły niekorzystny efekt dla całej branży przetwórstwa bursztynu w Federacji Rosyjskiej, jak i u tradycyjnych zagranicznych odbiorców surowca, a szczególnie w Polsce. Wydobycie bursztynu spada, urządzenia wydobywcze nie są wymieniane od dziesięcioleci, a koszty i ceny rosną.
Wbrew wcześniejszym prognozom o rynkowej ofensywie atrakcyjnych żywic kopalnych z różnych części świata bursztyn bałtycki, czyli sukcynit, pozostaje nadal jedynym rodzajem bursztynu liczącym się na rynku globalnym.
Skupienie wydobycia bursztynu bałtyckiego (sukcynitu) na niewielkim fragmencie obszaru rosyjskiej enklawy w Obwodzie Kaliningradzkim i równie małym terenie złoża ukraińskiego koło Klesowa, na pograniczu Wołynia i Polesia, skąd obecnie prawie wyłącznie pochodzi surowiec na zaopatrzenie całego rynku światowego, narzuca dominujący udział eksportu z tych krajów do krajów najbardziej zaawansowanych w przetwórstwie - to jest do Polski i Litwy, a ostatnio także na Tajwan i do Chin kontynentalnych.
W Monachium jest Hofbräuhaus - miejsce znane wszystkim. W niedalekiej odległości - w arkadach monachijskiego ratusza na słynnym Marienplatz - miłośnicy biżuterii znajdą coś o wiele bardziej interesującego, a mianowicie najstarszy na świecie sklep z biżuterią Bernsteinladen. Herb we wnętrzu pokazuje dumnie rok założenia: 1884.
Znaczenie bursztynu bałtyckiego dla kultury i cywilizacji jest tak wielkie i trwałe, że nie da się z nim porównać rola żadnej innej żywicy kopalnej. Stąd zarówno twórcy dzieł sztuki i wytwórcy wyrobów rynkowych, jak i miłośnicy bursztynu często zadają sobie pytanie o horyzont czasowy wyczerpania naturalnych zasobów tego minerału. Czy jest to przyszłość niedaleka, czy też odległa?