Mało kto zna nazwisko i dokonania Mieczysława Różyckiego – architekta wnętrz, rzeźbiarza, malarza, witrażownika, kowala, brązownika, rusznikarza, jubilera i bursztynnika. Tym bardziej więc warto obejrzeć wystawę mu poświęconą zorganizowaną przez Muzeum Bursztynu w Gdańsku, które z ogromną pieczołowitością dokumentuje bursztynową spuściznę regionu pomorskiego.

Na wystawie można zobaczyć 130 prac artysty wypożyczonych z kolekcji rodzinnej: biżuterię damską i męską, np. spinki, bransolety, broszki, wisiory, pierścionki, a także przedmioty przynależne sztuce sakralnej, jak również dokumenty, fotografie i nagrody związane z twórczością artysty. Tajniki pracy złotnika-jubilera poznamy dzięki zaaranżowanej scenografii zrekonstruowanego warsztatu pracy artysty. „Charakter wyrobów Mieczysława Różyckiego odpowiada nurtowi mody lat 50. i 60. XX w. Przedmioty są dość masywne z widocznymi inspiracjami kowalstwem artystycznym oraz sztuką ludową. Jego twórczość jest spójna estetycznie i wyróżnia się techniczną biegłością rzemieślniczą. Artysta, zgodnie z dawną sztuką jubilerską, najpierw rysował projekt przedmiotu by później, w trakcie wykonywania ozdoby, nadać jej ostateczny kształt. Doskonale poznał właściwości srebra wykorzystując jego plastyczność, podatność na kucie, skręcanie, wycinanie, zawijanie oraz fakturowanie i oksydowanie. Prezentowane na wystawie prace doskonale obrazują estetykę polskiego powojennego wzornictwa a wyjątkowe umiejętności warsztatowe Mieczysława Różyckiego definiują jego niepowtarzalny styl” – tłumaczy Joanna Grążawska, kierowniczka Muzeum Bursztynu i kuratorka wystawy. 

Mieczysław Różycki (1919 -1995) – artysta urodzony we Lwowie, gdańszczanin z wyboru, architekt wnętrz, rzeźbiarz, malarz, witrażownik, kowal, brązownik, rusznikarz także jubiler i bursztynnik. Absolwent Szkoły Przemysłu Artystycznego na Wydziale Architektury Wnętrz oraz student Wydziału Architektury Ogólnej przy Politechnice we Lwowie. Jako repatriant przyjechał w 1945 r. na Śląsk, gdzie w Bytomiu prowadził własne przedsiębiorstwo projektowe oraz wykładał w Państwowym Liceum Technik Plastycznych w Katowicach. Organizator i wieloletni prezes Spółdzielni „Estetyka” w strukturach Centrali Przemysłu Ludowego i Artystycznego Cepelia. W Gliwicach założył Spółdzielnię „Wzorcownia Artystów Plastyków”, którą decyzją Ministerstwa Kultury i Sztuki przekształcono w przedsiębiorstwo państwowe.

W 1971 r. Mieczysław Różycki przeprowadził się do Gdańska, gdzie często angażował się w działalność społeczną, był też aktywnym członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Rozpoczynał jako projektant wnętrz sklepowych, kawiarni i innych lokali użytkowych. Był wieloletnim współpracownikiem Biura Nadzoru Estetyki Produkcji przy Ministerstwie Kultury i Sztuki w charakterze twórcy i autora modeli dla produkcji seryjnej przemysłu artystycznego. Jako Mistrz Rzemiosł Artystycznych specjalizował się w projektowaniu i wykonywaniu dekoracji w technice kowalstwa artystycznego połączonych z architekturą świecką i sakralną. Był autorem dekoracji wnętrz dla statku „Batory”, twórcą postaci Chrystusa na fasadzie kościoła w Nowym Sączu oraz dekoracji wnętrz w kościele w Lasowicach Wielkich w woj. pomorskim i kościele św. Franciszka z Asyżu Gdańsk-Emaus. Realizował specjalne zamówienia w postaci naczyń liturgicznych dekorowanych bursztynem: model dla relikwiarza św. Wojciecha do Katedry w Gnieźnie, kielich dla prymasa kardynała Józefa Glempa oraz dary dla Jana Pawła II, tj. monstrancję i puszkę do przechowywania hostii, kadzielnicę oraz ikonę. Od 1972 r. roku prowadził galerię autorską w Gdańsku przy ul Mariackiej 28/30 – można było tu nabyć pamiątki związane z Gdańskiem, drobne wyroby o charakterze sakralnym oraz biżuterię. Srebrne wyroby dekorowane były kamieniami półszlachetnymi, ale przede wszystkim bursztynem. Artysta tworzył krótkie serie wyrobów i zawsze miały one walory pracy ręcznej.

Równolegle będzie trwała wystawa „Nowości” w Muzeum Bursztynu

Mieczysław Różycki. Polska powojenna biżuteria z bursztynem
Muzeum Bursztynu – Sala Sądowa w Katowni
22 listopada 2019 – 28 czerwca 2020 r.
Kurator: Joanna Grążawska