Konferencji patronowały, a nawet ją firmowały najważniejsze dla podjętego tematu instytucje państwowe: Ukraińska Akademia Nauk, Ministerstwo Ochrony Środowiska i Ministerstwo Finansów oraz administracja Obwodu Rówieńskiego, w którym położone są główne, znane złoża bursztynu. Spiritus movens pozostała wszelako fundacja UKRAIŃSKA OJCZYZNA wspierana przez ukraińską diasporę z wielu kontynentów (w tym z Australii).Na konferencji zgromadziło się 156 specjalistów od bursztynu ze wszystkich krajów położonych w strefie bursztynodajnej, bałtycko-dnieprowskiej prowincji geologicznej, w większości z Polski, Rosji, Białorusi i Ukrainy.
Obrady plenarne konferencji odbywały w wielkiej sali obrad Ukraińskiej Akademii Nauk, a przewodniczył im prof. Piotr Gożyk, członek UAN, dyrektor Instytutu Badań Geologicznych. Ponadto w trzech sekcjach tematycznych przedstawiano referaty i dyskutowano o wszystkich kwestia dotyczących bursztynu – od genezy i złóż do przemysłu i od pradziejów do współczesnej awangardy artystycznej.
Konferencja przyjęła uchwałę końcową, której tekst po przekładzie z
ukraińskiego na angielski i języki wszystkich krajów uczestniczących zostanie oficjalnie opublikowany w dziennikach urzędowych i doręczony uczestnikom obrad. W uchwale przewidziano kierunki badań bursztynu według sugestii prof. Barbary Kosmowskiej-Ceranowicz. Polegać one mają na gruntownym uzupełnieniu analiz chemicznych i fizycznych badaniami zawartych w bursztynie śladów dawnej flory i fauny. Drugim, równie ważnym zadaniem nauki pozostaje poszukiwanie dogodnych do eksploatacji złóż, które zlikwidują istniejący obecnie deficyt surowca.Uczestnicy konferencji mieli możność zapoznania się ze sposobem eksploatacji jedynego wykorzystywanego obecnie na Ukrainie złoża w miejscowości Klesów na Polesiu Wołyńskim.
Foto: Wiesław Gierłowski