Pięcioosobowa komisja ekspertów i przedstawicieli organizacji zawodowych prowadziła prace kontrolne przy wsparciu dr inż. Ewy Wagner-Wysieckiej z Wydziału Chemicznego Politechniki Gdańskiej. Losowo lub wskutek wątpliwości zgłaszanych przez członków komisji, a także kupców i konkurentów pobierano do zbadania w drodze analizy spektralnej w poczerwieni (IRS) próbki wyrobów, które tego samego dnia były na Politechnice Gdańskiej oznaczane. Z satysfakcją można stwierdzić, iż wszystkie wątpliwości zostały w toku analiz pomyślnie rozstrzygnięte.
Zarząd Międzynarodowych Targów Gdańskich SA ustanowił rygorystyczny regulamin targów Amberif i Ambermart oraz dodatkowe przepisy porządkowe przewidujące w punkcie 12 następującą zasadę: „Na targach obowiązuje zakaz wystawiania imitacji i falsyfikatów bursztynu, a bursztyn prasowany musi być widocznie opisany i oznakowany w języku polskim i angielskim”. Za imitacje uznaje się wyroby z materiałów sztucznych lub syntetycznych, a także z surowych lub modyfikowanych termicznie kopali, naukowo określanych jako żywice subfosylne (młodsze niż 1 milion lat).
Ponadto wystawcy muszą podpisać oświadczenie, które precyzuje wymogi w dziedzinie oznaczania innych niż bursztyn bałtycki żywic kopalnych (czyli starszych niż 1 milion lat), popularnie nazywanych bursztynami z określeniem geograficznym (np. dominikański, meksykański).
Mimo pozytywnych wyników badań, komisja zgłosiła jednak kilka zastrzeżeń, a wśród nich:
1. powszechny brak na figurkach rzeźbionych z bursztynu sygnatury autorskiej lub firmowej. Narusza to tradycyjne zasady, jak i przepisy o prawa o obrocie handlowym, na co zwracał uwagę przedstawiciel Inspekcji Handlowej na spotkaniu z sygnatariuszami Deklaracji Gdańskiej o Dobrych Praktykach w Handlu Bursztynem w dniu 21.08.2006 r. Figurki – w przeciwieństwie do biżuterii oznaczonej cechami imiennymi lub naszyjników z etykietami – pozbawione są jakichkolwiek oznaczeń.
2. wątpliwości budzi jakość bursztynu barwionego metodami fizycznymi w stoisku firmy litewskiej Zumbrickasa. Próbki tego sztucznego zabarwienia nabyte w roku ubiegłym przez członków komisji całkowicie w tym czasie wyblakły.
3. Wśród osób obsługujących stoiska targowe bardzo rzadko spotyka się specjalistów znających zasady klasyfikacji kamieni jubilerskich z bursztynu, wskutek czego kupcy są wprowadzani w błąd w zakresie rozróżniania bursztynu naturalnego, jak i poprawianego. Należy rozważyć wprowadzenie obowiązku oznaczania wyrobów z bursztynu poprawianego termicznie lub nasycanego pigmentami.
4. w niektórych stoiskach oferowano wyroby z prasowanego bursztynu nieoznaczone odpowiednimi etykietami. Po interwencji komisji brak ten uzupełniono. We wnioskach na przyszłość pod adresem Zarządu MTG SA znalazło się zalecenie wydrukowania jednolitych polsko-angielskich etykiet oznaczających bursztyn prasowany, które powinny być wystawcom tego rodzaju wyrobów wydawane przed urządzeniem stoisk.
Komisja kontrolna współdziałała z Laboratorium Bursztynu Międzynarodowego Stowarzyszenia Bursztynników w rozpoznawaniu nowych rodzajów imitacji bursztynu i opisie ich cech charakterystycznych, a także w opracowaniu wzorcowych krzywych spektralnych tych substancji na Politechnice Gdańskiej.
Fot. Amberif