Kolekcja Nikołaja K. Rericha zebrana została w 1902 roku podczas prac wykopaliskowych na cmentarzysku kurhanowym znajdującym się na północnym brzegu jeziora Szeregordo w guberni Nowogrodzkiej.
Moskiewski Kreml, pierwotnie zamek obronny założony na wzgórzu nad rzeką Moskwą przez księcia Jurija Dołgorukiego w 1147 roku, został na początku XVI wieku rozbudowany i objął siedzibę władców Wielkiego Księstwa Moskiewskiego, koszary armii zaciężnej, wielką zbrojownię i kilka wspaniałych cerkwi na łącznym obszarze 28 hektarów, opasanym murami z licznymi bramami i wieżami.
Muzeum Bursztynu w Kaliningradzie jest jedynym muzeum w Rosji poświęconym wyłącznie jednemu minerałowi. Dzięki bliskości największego na świecie złoża, zwanego palmnikeńskim, udało się stworzyć urozmaiconą kolekcję przyrodniczo-naukową tego kamienia, w tym także z inkluzjami zwierzęcymi i roślinnymi. Gromadzimy również ozdoby i przedmioty użytkowe pochodzące od czasów neolitu po dzień dzisiejszy.
W tym wielkim petersburskim muzeum, imponującym wspaniałymi zbiorami dzieł sztuki, carskich precjozów i wielu innych zawrotnie kosztownych przedmiotów, kolekcja bursztynowa jest stosunkowo skromna. Liczy zaledwie 105 pozycji, z tym że niektóre z nich są wieloczęściowymi kompletami, jak na przykład szachownica z 32 figurami lub gra we flirt (wielka szkatuła z czterema mniejszymi w środku, a w każdej z nich po kilkanaście fiszek z grawerowanymi wizerunkami). Kolekcja obejmuje wyłącznie wyroby gotowe. Mamy tu systematyczny, aczkolwiek lapidarny przegląd od najstarszych prac z IV i III tysiąclecia p.n.e. z nieznanych w Europie kultur na terenie centralnej Rosji (dziś okolic Tweru) po wiek XIX.
Dawna letnia rezydencja carów Rosji, najważniejszy obiekt wielkiego założenia pałacowo-parkowego "Carskie Sioło", otrzymała na początku XX wieku nazwę Pałacu Katarzyny I - żony a potem następczyni Piotra I na tronie Imperium Rosyjskiego. Decyzję o budowie pałacu podjęła w połowie wieku XVIII córka Piotra I - caryca Elżbieta I. Jej realizację powierzyła swemu nadwornemu architektowi Włochowi Francesco Bartolomeo Rastrelliemu. To w tym pałacu Rastrelli ulokował Bursztynową Komnatę, a obok niego największą w ówczesnej Europie pracownię bursztynową, w której pracowało równocześnie do 200 osób aż do końca XVIII wieku.