Wiedeńskie Muzeum Historii Sztuki z główną siedzibą na Ringstrasse posiada bogate zbiory wyrobów z bursztynu, wchodzących w skład różnych kolekcji. Jednak tylko nieliczne są elementami stałych ekspozycji. Większość spośród nich znajduje się w posiadaniu trzech działów: Sztuki Dekoracyjnej, Rzeźby oraz Kościelnego Skarbca i jest prezentowana szerokiej publiczności tylko okazjonalnie podczas specjalnych wystaw, jak na przykład w ramach trwającej od października 2005 r. do stycznia 2006 r. ekspozycji pt. "Bursztyn dla tronu i ołtarza".
Należy mieć nadzieję, że po zakończeniu zaplanowanej budowy nowego gmachu Działu Sztuki Dekoracyjnej znajdujące się w jego zbiorach dzieła sztuki bursztynniczej, jak kabinety, naczynia, świeczniki, wyroby biżuteryjne czy dekoracyjne przedmioty codziennego użytku na stałe opuszczą magazyny, by cieszyć oczy zwiedzających.
Skarbiec Kościelny ma odrębną siedzibę, która mieści się w zabudowaniach pałacu cesarskiego Schweizerhof, vis a vis Cesarskiego Skarbca Świeckiego. W ramach stałej ekspozycji można tam podziwiać dwa wykonane z bursztynu ołtarze, duży i mały z figurą Matki Boskiej, pochodzące z czasów Ferdynanda III. Najznamienitszym bursztynowym eksponatem jest bez wątpienia dwumetrowej wysokości duży ołtarz z 1645 r., który trafił do Wiednia w 1701 r. jako dyplomatyczny dar dla cesarza Leopolda I od koronowanego właśnie na króla Prus elektora Fryderyka III. Oprócz tego w zbiorach Kościelnego Skarbca znajdują się liczne małe prywatne bursztynowe ołtarzyki, sceny ukrzyżowania, krucyfiksy oraz naczynia liturgiczne używane w trakcie zwykłych mszy świętych czy na przykład nabożeństw różańcowych.
Jak już wspomniano, dużą liczbę świeckich eksponatów ma w swoim posiadaniu Dział Sztuki Dekoracyjnej. Są to małe kabinety, pudełka, kielichy, świeczniki, statuetki itp. W większości pochodzą one z pracowni królewieckich i gdańskich artystów, a do Wiednia trafiały przeważnie jako dary dla austriackich władców w XVII i XVIII stuleciu. Podarunki z bursztynu stanowiły ważne narzędzie szczególnie pruskiej dyplomacji i często jako takie przechodziły w posiadanie habsburskich cesarzy i arcyksiążąt.
Wspaniałe przykłady bursztynowego rękodzieła zgromadzone przez wiedeńskie Muzeum Historii Sztuki obejmują w sumie okres od średniowiecza po czasy oświecenia, stanowiąc jedno z licznych świadectw bogactwa i różnorodności tamtejszych zbiorówi.