Różnymi drogami docierały do Szwecji gdańskie i królewieckie wyroby z bursztynu powstałe w okresie największej świetności tego rzemiosła, a więc od XVI do połowy XVIII wieku. Niektóre z nich zostały zamówione przez członków rodziny królewskiej u znakomitych artystów tej specjalności zarówno w Królewcu (np. u Georga Schreibera czy Johana Kohna), jak i w Gdańsku; udokumentowane źródła potwierdzają, że bursztynowe obiekty wysyłał na dwór szwedzki Michel Redlin, słynny gdański mistrz cechowy. Niektóre obiekty pozyskano na drodze zapisów testamentowych (głównie z Danii). Nie można jednak wykluczyć, że wiele znajdujących się w Szwecji wyrobów z bursztynu pochodzi z kradzieży dokonywanych na masową skalę przez wojska szwedzkie w okresie wojny trzydziestoletniej i w czasach "potopu".


Dziś najbardziej znaczące kolekcje zabytków z tego surowca znajdują się w następujących muzeach w Szwecji: w skarbcu królewskim na zamku w Sztokholmie (Kungl. Husgeradskammaren), w zbiorach zamku Skokloster, w Królewskim Towarzystwie Naukowym w Uppsali (Kungl. Vetenskaps-Societeten) oraz na zamku Gripsholm; w mniejszej ilości wyroby z bursztynu znajdują się też w Muzeum Narodowym w Sztokholmie oraz w Zbrojowni Królewskiej. Zabytki archeologiczne przechowują: Państwowe Muzeum Historyczne w Sztokholmie oraz Muzeum Archeologiczne w Göteborgu.

Najcenniejsze zabytki w szwedzkich zbiorach muzealnych:

Skarbiec Zamku Królewskiego, Sztokholm

- dzban i misa z kolekcji Marii Eleonory, żony Gustawa II Adolfa - wybitnej klasy okazałe dzieła łączone z warsztatem słynnego bursztynnika królewieckiego Georga Schreibera (datowane na ok. 1640 r.), zdobione reliefami przedstawiającymi postacie alegoryczne, mitologiczne oraz sceny z polowań. Uchwyt dzbana i krawędź misy dekorowane dodatkowo złotem i emalią;

- szkatuła dwukondygnacyjna z dekoracją reliefową o tematyce mitologicznej i z personifikacjami pór roku (Królewiec, krąg Georga Schreibera, 2 ćw. XVII w.). W zwieńczeniu pełnoplastyczna rzeźba przedstawiająca Trytona siedzącego na delfinie. Obiekt ten pochodzi ze zbiorów królowej Hedvigi Eleonory (1634-1715), żony Karola X;

- puchar z pokrywą z dekoracją reliefową z motywami roślin i maszkaronów, sygnowane dzieło bursztynnika królewieckiego, Johana Kohna (ok.1625);

- dwie pary dużych świeczników z płaskorzeźbionego bursztynu, oprawionego w pozłacane srebro. Większe świeczniki, z dekoracją o motywach kwiatowych, były własnością królowej Hedvigi Eleonory. Druga para, z dekoracją reliefową przedstawiającą ptaki i maszkarony, pochodzi z warsztatu Johana Kohna z Królewca;

 

Zamek Skokloster

- kufel z pokrywą w oprawie z pozłacanego srebra, zdobiony płaskorzeźbami o motywach zoomorficznych i sceną polowania. Wyrób królewiecki z kręgu G. Schreibera z 2 ćw. XVII wieku;

- szkatuła dwukondygnacyjna , bogato dekorowana kością słoniową, wyrób gdański, koniec XVII wieku;

- dwa krucyfiksy o spiralnie skręconych trzonach, z figurkami Chrystusa z kości słoniowej; pochodzą z warsztatów elbląskich lub gdańskich z 2 połowy XVII wieku.

 

Królewskie Towarzystwo Naukowe, Uppsala

- para owalnych luster w rzeźbionych bursztynowych ramach; wykonane w Królewcu w warsztacie Johanna Köstera w końcu XVII wieku;

- szkatuła zdobiona reliefami z kości słoniowej, Gdańsk, koniec XVII w.;

- gra trik-trak z bursztynu zdobionego reliefami i kością słoniową, warsztat królewiecki z kręgu Georga Schreibera, ok. 1620 r.;

- świeczniki i krucyfiks z bursztynu i kości słoniowej z początku XVIII wieku;

- bibeloty i drobne wyroby użytkowe :, np. etui na nożyczki, igielnik, różnego kształtu miseczki i pojemniczki, nóż do papieru, szkło powiększające, oprawa szczotki do ubrań, żetony do gry we flirt, miniaturowe chodaczki itp.

 

Zamek Gripsholm

- wspaniały kabinet bursztynowy, prawdopodobnie gdański, sygnowany i datowany: "C.G.1712", bogato zdobiony rzeźbą pełnoplastyczną i reliefami o tematyce biblijnej i mitologicznej.

Muzeum Narodowe, Sztokholm

- kufel z pokrywą z dekoracją reliefową oprawiony w pozłacane srebro, Królewiec, ok.1640;

- solniczka i kałamarz z połowy XVIII wieku, łączone z warsztatem Lorenza Spenglera w Kopenhadze;

- konstrukcja architektoniczna , jedyny w swoim rodzaju wyrób z bursztynu, rodzaj portyku wspartego na siedmiu kolumienkach flankujących bursztynową ściankę tylną, w którą wmontowano dziewięć owalnych medalionów z płaskorzeźbami z kości słoniowej, warsztat nieznany, 2 połowa XVII w.


Wszystkie wymienione powyżej wysokiej klasy dzieła sztuki nowożytnej powstały poza Szwecją. Natomiast zabytki archeologiczne pochodzące z wykopalisk na południu kraju, zwłaszcza te najstarsze, mogły powstać w miejscowych pracowniach. W okresie neolitu wytwórczość bursztynnicza rozwijała się również w południowej Skandynawii. Najciekawszym zabytkiem z tego okresu jest niewielka główka ludzka, prawdopodobnie talizman, przechowywana obecnie w Muzeum Historycznym w Sztokholmie. Tutaj też znajdują się ciekawe bursztynowe obiekty z okresu rzymskiego, wędrówek ludów i wczesnego średniowiecza. Te ostatnie mogły być przywożone do Szwecji przez Wikingów, którzy często bywali w Wolinie i Truso, a więc tam, gdzie najwcześniej powstały warsztaty obrabiające bałtycki bursztyn.